Unutmayacaksın umuttur insanı var eden, yaşatan. Umudunu eksik etmeyeceksin sevgi dolu bir yaşam için. Yaptığın her hatanın sonunda üzülmeyeceksin, gelecekte bir başarı olarak karşına çıkacağını bileceksin. Yaşanan başarısızlığın ileride yaşayacağın başarıları etkilemesine izin vermemelisin. Gözyaşın bırak sadece mutluluktan aksın.

Onur insanın sahip olduğu en değerli varlığıdır. Onurun için savaşıp her ne olursa olsun onurunu korumalısın. Menfaatleridir, insanın hayatına yön veren değer. İnsan menfaatlerine nokta kadar sahip çıkmalı, virgül kadar eğilmemelidir. Severse insan Dünyayı yıkmalı sevmezse zerre kadar umurunda olmamalı.

Eleştirilere açık olmalıdır insan ki kendinin göremediği hataları ona söylenebilsin. Ama gaddarca yapılan eleştirilere kulak tıkamalı insan. Gülmeli, sıcakkanlı, alçakgönüllü olmalı. Ağlamasını, nerede ağlanacağını bilmeli insan. Bilmeli ki güçsüz görünmesin kişi. Kişinin özgürlüğü başkasının özgürlüğünün başladığı yerde biter. Kimsenin hakkına iğne kadar göz koymamalı ki insan, insan olduğunun değeri olsun.

“Hayat merdiveninde yukarı çıkarken herkese selam ver ki, eğer aşağı inersen bir gün onlarda sana selam versinler”

Senede bir gün hatırlanan günlerden biri sevgililer günü, gerçi sevgililer günün tarihine bakıldığında uzun bir yasaklama döneminden sonra gelen ilk serbest bırakım anıdır. Kimileri sevgililer gününü ticari bir tuzak olarak görürler. Kimileri yabancıların kutlamış olduğu bir gün olarak tepki ile yaklaşırlar. Sonuçta bir sebep olur sevdiğimize onu ne kadar sevdiğimizi ifade etmemiz için, belki ufak bir hediye, baş başa bir yemek. Bir başka bakışla, zaman geçirmek için bundan iyi bir fırsat da yoktur aslında, çünkü herkes aynı durumdadır nede olsa.

Tabiî ki bugünü yalnız geçirenlerimizi de unutmamak lazım. Hiç inanmayanımız bile bir anda olsa keşke diye aklından geçirmez mi? Her zaman söylerim bugünün yalnızlığı asla geleceği göstermez. Sevgimizi ifade etmek için sevgililer gününü beklemeyelim. Sevgi paylaşıldıkça büyür unutmayalım.

Hayatın tüm güzelliği, anlamsızlığı içerisinde var oluyor. Yaşamımdaki en büyük mutluluklar hayatın anlam veremediğim akışlarında gerçekleşiyor. Belki de bu mutluluklar hiç beklenmeyen zamanlarda beklentilerimizin bizi bulmasından kaynaklanıyordur. Bizler daima geleceğimize dair ufak ya da büyük hayaller oluşturur. Yaşamımız içerisinde beklentiler oluştururuz. Bu beklentiler ne kadar ayrıntılı planlanırsa o kadar ulaşılamaz bir hal alırlar nedense? Ne kadar zorlarsak zorlayalım, kurulan düzenekteki hayalimiz biz zorladıkça bizden o derecede uzaklaşıyormuş gibi olur. Neyin hayalini kurmamışsak elde edilebilirliği o kadar kolay olur.

Ben bu durumu tamamen insanın beklentilerine bağlarım. Bir kişiden yada bir objeden, ne kadar çok maddi yada manevi beklenti içerisine girersek o kadar çok ayrıntı düşünmeye başlarız. Bu ayrıntılarda çıkmazları yaratır fark etmeden kendi isteğimizle hayallerimizi itmiş oluruz. Beklentiler yaratmadan karşımızdakini olduğu gibi görebilirsek bir o kadar kabullenmesi kolay olur ve elde etmiş oluruz. Belki de hayaller büyük olmalıdır ki düşlerken zevk alalım. “Kazanılan zaferlerin büyüklüğü, gösterilen fedakârlıklarla ölçülür” hayallerimizin büyüklüğü neleri göze alıp, neleri feda ettiğimize göre şekillenir. Ama yinede hayaller büyük olmalıdır ki düşlerken de yaşarken de bizleri mutlu etsinler.

Adam fısıldadı, "Tanrım konuş benimle" ve bir kuş cıvıldadı ağaçta ama adam duymadı.
Sonra adam bağırdı "Tanrım konuş benimle!" Ve gökyüzünde bir şimşek
çaktı, ama adam dinlemedi onu.
Adam etrafına bakındı ve "Tanrım seni görmeme izin ver" dedi. Ve bir yıldız parıldadı gökyüzünde. Ama adam farkına varmadı.
Ve adam bağırdı, "Tanrım bana bir mucize göster!" Ve bir bebek doğdu bir yerlerde. Ama adam bunu bilemedi.
Sonra adam çaresizlik içinde sızlandı, "Dokun bana Tanrım ve burada olduğunu anlamamı sağla!" Bunun üzerine Tanrı aşağı doğru süzüldü ve adama dokundu. Ama adam kelebeği elinin tersiyle uzaklaştırdı ve yürüyüp gitti....
Hayatta gerçekleşen dileklerimizi görmemiz için artık farklı gözlerle bakmamız gerektiğini öğrenmemiz gerekiyordur belkide ne dersiniz?